Ebubekir Sinayiç, yê ku li gundê Şabaniyê yê Cizîrê dijî, hewşa mala xwe kiriye mîzexaneyek di bin asmanê vekirî de ku ji dîrokê re hatiye veqetandin. Ji Misrê bigire heta Mîtanniyan, ji Asûriyan heta Romayê, wî şopên gelek medeniyetan li ser kevirên 3-4 tonî xêz kirine. Herwiha, wî amûr û kelûpelên kevnare yên ji xelkê gund kom kirine jî pêşangeh kirine û bangî têkiliyê bi rabirdûyê re dike.

Usteyekî evîndarê dîrokê: Ebubekir Sinayiç

Sinayiç, ku di dema şofêriyê de ji ber nexweşiyê neçar mabû dev ji karê xwe berde, ji zarokatiya xwe ve eleqeya xwe ya bi wêne û desenan li ser keviran aniye ziman. Li gorî wî, dîrok mîna serê xêzika di kirasê de ye:
“Ger mirov bixwaze dîrokê bidomîne, bila wê xêzikê bibîne û li dîrokê binêre.”
Xeyala herî mezin a Sinayiç ev e ku li Cizîrê atolyeyek jê re bê dayîn. Bi vî awayî, ew dixwaze hem vê hunerê fêrî xwendekaran bike û hem jî mîrateya çandî ya wendabûyî dîsa zindî bike.

Li ser keviran şopên Mîtannî, Roma û El-Cezerî

Li ser kevirên mezin ên li hewşa wî, mirov dikare sembolên medeniyetên cuda bibîne. Motîfên ji Mîtanniyan, figûrên ji serdema Romayê, kaşeya Hz. Mûsa, teswîrên Hz. Meryem û zarokên wê li ser keviran cîh digirin. Sinayiç herwiha ji xebatên sê-alî yên El-Cezerî îlham wergirtiye û şîroveyên xwe jî lê zêde kiriye.

Ji rabirdûyê heta îro pêşangeha tiştên kevn

Li hewşa wî ne tenê desenên keviran, lê herwiha gelek amûr û kelûpelên ku di rabirdûya herêmê de hatine bikaranîn jî hene. Teraziyên kevn, çira, balte, amûrên çandiniyê, kaset û gelek tiştên din… Her yek ji wan xwedî çîrokekê ye. Hin ji wan mîratên malbatê ne, hin ji gund hatine komkirin, hin jî ji nû ve hatine keşfkirin û qîmetê wergirtine.

“Dîroka Kurdan pir kevn e, dîrokek dizî ye”

Ebubekir Sinayiç, bi taybetî balê dikişîne ser dîroka Kurdan û wiha dibêje:
“Dîroka Kurdan pir kevn e, dîroka me dizîne. Tîpên mîxî pir girîng in, ger derkevin holê herkes dê şok bibe. Derda min ev e ku gelê me dîroka xwe bizanibe.”

Xeyala mîzexaneyek di bin asmanê vekirî de li Cizîrê

Sinayiç, ku bi qasî 10 mehan karên xwe qedandine û xelkê ku tê gundê wî kêfxweş dike, armanca xwe ya herî mezin bi van gotinan tîne ziman:
“Bila em van desenan li parkan bikin. Kesê ku bê Cizîrê, bila dîroka me bibîne. Ez dixwazim vê karê hîn bikim û zindî bihêlim.”